Ο σ. Γιώργος Σοφιανίδης γεννήθηκε 1929 στο Μεταλλικό από γονείς αγρότες που ήρθαν πρόσφυγες το 1922 από το Κάρς.
Η εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα και η κήρυξη του πολέμου 28 Οκτώβρη 1940 τον βρίσκει 11χρονο πιτσιρικά καβάλα στο άλογο να τρέχει στα χωράφια να ειδοποιήσει τους χωριανούς.
Σε όλο το διάστημα της Γερμανικής κατοχής οι Μεταλλικιώτες είχαν σημαντική κ συνεχή προσφορά στον αντιστασιακό αγώνα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, Εθνικής Αλληλεγγύης, ΕΛΑΣ. Ανάμεσα τους ήταν και η οικογένεια του σ. Γιώργη, το σπίτι τους περιέθαλπε αντάρτες τραυματίες. Σε αυτό το κλίμα και ο σ. Γιώργης οργανώνεται στην ΕΠΟΝ και βοηθούσε παρά το νεαρό της ηλικίας του.
- Χειμώνας το 1943 ήταν όταν, φεύγοντας οι αντάρτες για το Πάϊκο, αυτός με το κοπάδι τους έσβηνε από πίσω τα αχνάρια  στο χιόνι.
- Πάλι όταν οι ΠΑΟτζήδες κάψανε σπίτι συγχωριανού και του επίταξαν το κοπάδι, αυτός κρυφά τρύπωσε στο στάβλο και πήρε ζώα που αφού τα ξεχειμώνιασε στο στάβλο τους του τα επέστρεψε το καλοκαίρι για να ξαναφτιάξει νέο κοπάδι.
Ήταν 17 Νοέμβρη του 1947, είχε πλέον ξεκινήσει η ένοπλή αντίσταση του λαϊκού κινήματος ενάντια στη βία και τρομοκρατία της αστικής τάξης μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας και την ιμπεριαλιστική επέμβαση των αγγλο-αμερικάνων, όταν ταγματασφαλίτες κύκλωσαν το Μεταλλικό και τον συνέλαβαν μαζί με τον πατέρα του και τους συντρόφους του από την οργάνωση Αυτοάμυνας του χωριού.  
Έτσι άρχισε ο Γολγοθάς του όπως και δεκάδων χιλιάδων άλλων αγωνιστών που πάλευαν για μια Ελλάδα λεύτερη και  σοσιαλιστική, που θα τη διαφεντεύει ο λαός της.
Μετά από βασανιστήρια 40 μερών σύρθηκε σε «δίκη» με την κατηγορία του τροφοδότη κ στρατολόγου του ΔΣΕ. Παρ’ όλο που η πρόταση του Βασιλικού Επίτροπου ήταν δις σε θάνατο καταδικάζεται τελικά ισόβια γιατί ήταν ανήλικος μόλις 17 χρόνων ( !). Ο πατέρας του είχε ήδη σκοτωθεί την ημέρα της σύλληψης τους στην προσπάθεια του να δραπετεύσει.
Πρώτη φυλακή του σ. Γιώργη το Γεντί Κουλέ, 2 ½ μήνες σε κελί μελλοθάνατων. Ακολουθεί 17 Μάρτη 1948 το τάγμα ανηλίκων στη διαβόητη Γιούρα το θανατονήσι.
Συνέχεια Μάης 1949 στο κολαστήρι της Μακρόνησου για να του σπάσουν το ηθικό και να κάνει δήλωση μετανοίας…Εκεί συναντήθηκε αργότερα και με τον μόλις 14 χρόνων(!) αδελφό του τον Ηλία που το συνέλαβαν σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις το 1949.
Το 1951μεταφέρθηκε στις αγροτικές φυλακές Βίδου στην Κέρκυρα. Αποφυλακίστηκε το 1952 από αναθεωρητικό δικαστήριο με 5 χρόνια αναστολή.
Ακολουθούν άλλα 2 χρόνια στην Μακρόνησο σαν φαντάρος απ’ όπου πήρε το απολυτήριο του στρατού.
Στάθηκε όρθιος ο σ. Γιώργης και δεν «έσπασε», δεν υπέγραψε!
Όταν γύρισε στο χωριό παντρεύτηκε την Έλλη και μέσα στις δυσκολίες της φτώχιας και την ασφυκτική παρακολούθηση της Ασφάλειας, δεν έπαψε ποτέ να καλλιεργεί τις επαναστατικές ιδέες που απέκτησε στα μεγάλα σχολειά των φυλακών και της εξορίας. Ήρθε ξανά σε επαφή με το Κόμμα και το 1962 εντάσσεται στις γραμμές του.
Στη δικτατορία ξέφυγε τη σύλληψη κρυμμένος σε χωριά της Λέσβου, όπου βρέθηκε για δουλειές.
Στις αρχές της μεταπολίτευσης ξεσηκώνει τους αγρότες του χωριού του ενάντια στους τσιφλικάδες της περιοχής του που καταδυνάστευαν την φτωχολογιά του Κιλκίς.
Για αυτή του την δράση σύρθηκε πολλές φορές σε δίκες από την αστική δικαιοσύνη.
Οι αγώνες του, για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της μικρομεσαίας αγροτιάς του Κιλκίς και όχι μόνο, συνάντησαν την λαϊκή αποδοχή.
Διετέλεσε:
- πρόεδρος της κοινότητας Μεταλλικού – Μεγάλης Βρύσης 1979-1992 (12 χρόνια)
- πρόεδρος Γ.Π. Συνεταιρισμού Μεταλλικού 1956-1976 (20 χρόνια)
- πρόεδρος ομοσπονδίας αγροτικών συλλόγων Ν. Κιλκίς επί 12 χρόνια
- πρόεδρος αγροτικού συλλόγου Μεταλλικού επί σειρά ετών
- πρόεδρος συλλόγου ακτημόνων από το 1976 και συνέχεια
- αντιπρόεδρος στην ΕΓΣ Κιλκίς επί πέντε χρόνια και για πολλά χρόνια Διοικητικός Σύμβουλος
- πρόεδρος σωματείου κτηνοτρόφων Κιλκίς και αντιπρόεδρος επί σειρά ετών
- ιδρυτικό μέλος σωματείου Θεριζοαλωνιστών
- πρόεδρος γαλακτοκομικών συνεταιρισμών Μεταλλικού και περιχώρων επί 20 και πλέον χρόνια.
Μετά την μεταπολίτευση, οι σύντροφοι του στο Κιλκίς τον εξέλεγαν για  πολλά χρόνια μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του Κόμματος, υπεύθυνο για τα αγροτικά στον νομό.
Για την πολύπλευρη αγωνιστική του δράση το Κόμμα τον τίμησε  και με την υποψηφιότητα του  βουλευτή στο νομό.
Σύντροφε Γιώργη θα σε θυμόμαστε πάντα, θα ζεις μες στις καρδιές μας σαν πρότυπο ανθρώπου-αγωνιστή, κομμουνιστή.
Καλό κατευόδιο σύντροφε μας και να είσαι σίγουρος ότι ο σπόρος που έριξες ,σε όλη την αγωνιστική σου διαδρομή μέσα από τις γραμμές του τιμημένου ΚΚΕ, θα δώσει καρπούς. Την σκυτάλη που μας παρέδωσες θα την συνεχίσουμε μέχρι την τελική νίκη.

Αιωνία σου η μνήμη.