Οι εκδηλώσεις έλαβαν χώρα στο Μνημείο της Μάχης στο φερώνυμο Λόφο, όπου μετά τη επιμνημόσυνη δέηση και το προσκλητήριο νεκρών κατατέθηκαν στεφάνια από τους εκπροσώπους των αρχών της πόλης και του νομού. Παρούσα ήταν σύμπασα η πολιτική, αυτοδιοικητική ηγεσία, οι εκπρόσωποι των στρατιωτικών, δικαστικών και άλλων τοπικών αρχών, σύλλογοι, σωματεία κ.α.
Τους επισήμους και το λαό που τίμησαν τους πεσόντες ξενάγησαν  στο Μουσείο  της Μάχης αξιωματικοί του στρατού και μάλιστα όπως κάθε χρόνο, υπήρξε ενημέρωση επί των κινήσεων και των λεπτομερειών της διεξαγωγής της Μάχης με την χρήση του ειδικού πίνακα όπου είναι καταγραμμές οι θέσεις των ελληνικών και βουλγαρικών τμημάτων, οι κινήσεις εκατέρωθεν μέχρι την τελική κατάληψη της πόλης.
Επί της 21ης Ιουνίου ενώπιον τω αρχών παρέλασαν το μεσημέρι καταχειροκροτούμενα τμήματα μαθητών, προσκόπων, πολιτιστικών συλλόγων, της αστυνομίας και του στρατο.
Στη δεξίωση που παρατέθηκε ο Δήμαρχος Κιλκίς Δ. Τερζίδης,  στον χαιρετισμό του, είπε, μεταξύ άλλων:


Κύριε Υπουργέ,
Τιμώντας αυτούς που πρόσφεραν τον εαυτό τους θυμόμαστε το χθες, ερευνούμε το σήμερα και σχεδιάζουμε το αύριο.
Σε πολλούς ίσως σε τέτοιες στιγμές θα δημιουργείται το ερώτημα γιατί να διατηρούμε τις εθνικές επετείους και τη συλλογική μας μνήμη, αφού κάθε χρόνο αναφερόμαστε στα ίδια γεγονότα και στους ίδιους ανθρώπους.
Γιατί να ανατρέχουμε σε εποχές δόξας και εθνικού μεγαλείου, όταν διατρέχουμε τον κίνδυνο να θυμηθούμε και στιγμές που μας πικραίνουν σαν Έθνος και σαν Λαό.
Όμως Έθνος χωρίς ιστορία δεν υπάρχει.
Κι εμείς σήμερα τιμούμε μια από πιο ένδοξες στιγμές της δικής μας ιστορίας.
Η αναπόληση των ιστορικών γεγονότων δεν ικανοποιεί μόνο τον παλαιότερο που ανατρέχει ίσως σε αντίστοιχες στιγμές της χαμένης νιότης, αλλά δημιουργεί διαχρονικά και σ’ όλους μας εκείνο τον αναγκαίο συνειδησιακό εξοπλισμό που θα εγγυηθεί την επανάληψη ακόμα πιο ηρωικών πράξεων σε συλλογικό ή ατομικό επίπεδο οποτεδήποτε και αν απαιτηθεί.
Η ιστορία, θέλουμε, δεν θέλουμε, δημιουργεί την εθνική και την πανανθρώπινη συνείδηση, ένα σύνολο από στοιχεία της κοινωνίας, από ήθη, έθιμα, θεσμούς και αξίες.
Όλα αυτά οφείλουμε να τα προσφέρουμε στις νέες γενιές προς τροφοδοσία, ανίχνευση, έρευνα και προβληματισμό.
Είναι, βέβαια, αναμφισβήτητη αλήθεια ότι οι ιστορικές στιγμές σε καμιά περίπτωση δεν αναπαράγονται.
Θ’ αποτελούσε όμως αφέλεια να αποδεχτούμε ότι κάθε ιστορική στιγμή δεν αποτελεί συνέχεια και εξέλιξη της προηγούμενης.
Κάθε ιστορική εποχή, με τα διδάγματά της, αποτελεί πηγή έμπνευσης για την αντιμετώπιση των νέων καταστάσεων.
Η Μάχη του Κιλκίς αποτελεί αναμφισβήτητα Μήτρα διδαγμάτων χρήσιμων για το επέκεινα (μετέπειτα) του Λαού μας.
Η εποχή ήταν δύσκολη και πολύ ρευστή από πλευράς διαμόρφωσης των συνόρων και της συγκρότησης των εθνικών οντοτήτων.
Οι συσχετισμοί των δυνάμεων και οι κατάλληλες κατά καιρούς συμμαχίες, τόσο στο πεδίο της μάχης, όσο και στο τραπέζι των διπλωματικών συζητήσεων αποδεικνυόντουσαν σημαντικοί παράγοντες για την μετέπειτα πορεία ενός κράτους.
Τα Βαλκάνια την εποχή εκείνη μοιάζανε με αληθινή πυριτιδαποθήκη με τους λαούς να πασχίζουν να εδραιώσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ζωτικό χώρο.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής εκείνης είτε παρακολουθούσαν, είτε επενέβαιναν προς ίδιον πάντα όφελος και ερήμην της αγωνίας και των προσδοκιών του κάθε λαού.
Εμείς, τότε, είχαμε την τύχη να διαθέτουμε μια λαμπρή πολιτική ηγεσία η οποία συνάμα να ευρίσκεται σε αγαστή συνεργασία και με την πολιτειακή ηγεσία της εποχής εκείνης.
Ο συνδυασμός των δύο αυτών γεγονότων βοήθησε το Λαό μας να γράψει σελίδες δόξας και απαράμιλλου ηρωισμού στα πεδία των μαχών του Πρώτου και του Δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου.
Η κορύφωση των πράξεων αυτών αποτέλεσε η απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Θράκης και ο υπερδιπλασιασμός του Ελληνικού κράτους.
Η Μάχη του Κιλκίς δεν αποτέλεσε μια τυχαία ηρωική στιγμή στην όλη διαδρομή των ελληνικών όπλων στο Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο.
Οι μαχητές του Κιλκίς με την ανυποχώρητη στάση τους συνετέλεσαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του αποτελέσματος ολόκληρου του πολέμου και στη μετέπειτα χάραξη των συνόρων του Ελληνικού Έθνους.
Το νικηφόρο αποτέλεσμα της Μάχης εκείνης δεν κατέστησε ελληνικό μόνο το Κιλκίς, αλλά δημιούργησε τις συνθήκες εκείνες από πλευράς ηθικού, που βοήθησαν τα ελληνικά όπλα να κατισχύσουν και να απελευθερώσουν πολύ γρήγορα και τις υπόλοιπες περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης.

Κύριε Υπουργέ,
Σήμερα τιμούμε το χθες, αντλώντας δύναμη και κουράγιο για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες του σήμερα και του αύριο.
Σήμερα ο αντίπαλος δεν είναι αντιμετωπίσιμος με όπλα σε κάποιο πεδίο μάχης.
Σήμερα ο εχθρός κινείται σε παγκόσμιο επίπεδο και κινδυνεύει να σαρώσει κοινωνικές κατακτήσεις, να διαρρήξει κοινωνικούς ιστούς και να εκθεμελιώσει ό,τι σήμερα συνιστά κοινωνική αλληλεγγύη και ποιότητα ζωής.
Η οικονομική κρίση φαίνεται να διαπερνά όλες τις κοινωνίες του πλανήτη και να θίγει τον κάθε εργαζόμενο.
Ο ύπουλος αυτός εχθρός αντιμετωπίζεται με θεσμούς που δεν θα στρέφονται εναντίον της κοινωνικής συνοχής και των εργασιακών κατακτήσεων, αλλά θα αντιμάχονται τη βουλιμία του αλόγιστου κέρδους και την κοινωνική αναλγησία από οπουδήποτε και αν προέρχεται αυτή.
Εμείς εδώ στο Κιλκίς θεωρούμε ότι η οποιαδήποτε διάκριση εις βάρος μας ή εις βάρος άλλης περιοχής της ελληνικής περιφέρειας δεν διευκολύνει, αλλά αντίθετα δημιουργεί κλίμα αναχωρητισμού σε μια στιγμή που η χώρα μας έχει ανάγκη από τη συστράτευση όλων των δυνάμεών της.
Η ανεπιβεβαίωτη πληροφορία ότι υπάρχει πρόθεση να εγκατασταθεί Κέντρο Υποδοχής Λαθρομεταναστών στο Κιλκίς πληγώνει τον κόσμο μας και επιβεβαιώνει τη διάχυτη αντίληψη ότι τούτος εδώ ο τόπος δεν χαίρει του δέοντος σεβασμού από πλευράς κεντρικής εξουσίας.
Δεν υποτιμούμε το πρόβλημα, η λύση του οποίου θα πρέπει να αναζητηθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά σήμερα εμείς αγωνιζόμαστε, χρόνια τώρα, να τύχουμε της μέριμνας της κεντρικής εξουσίας για βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας, μέσα από την επίσπευση ή την έγκριση μιας σειράς αναπτυξιακών έργων.
Ενδεικτικά αναφέρω τη δημιουργία Σχολής ΤΕΙ, την ανέγερση Δικαστικού Μεγάρου, τη χρηματοδότηση έργων ανάπλασης στην πρωτεύουσα του νομού , του κολυμβητηρίου, της ανάπλασης – αναδάσωσης του λόφου Αγίου Γεωργίου  κ.ά.

Κύριε Υπουργέ,
Τελειώνοντας, επιθυμώ να ευχηθώ το Καλώς Ήλθατε και εκφράζω την πεποίθηση τη δική μου και όλου του κόσμου του Κιλκίς ότι θα τύχουμε της φροντίδας και του ενδιαφέροντος όλων των ιθυνόντων, γιατί το δικαιούται η ιστορία μας και το αξίζουμε εμείς και τα παιδιά μας..


Δήλωση Καλαφάτη
Ο Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης κ. Σταύρος Καλαφάτης, δήλωσε:
«Η Ιστορική Μνήμη, αποτελεί τιμή στην αφετηρία μας και στους προγόνους μας, που αγωνίστηκαν για όσα εμείς σήμερα απολαμβάνουμε. Η Ιστορική Μνήμη αποτελεί γνώση της ταυτότητάς μας. Ως τέτοια πρέπει να διαφυλάσσεται και να μεταλαμπαδεύεται στις επόμενες γενιές, όχι για να ανακυκλώνει διαφορές του παρελθόντος ανάμεσα στους λαούς, αλλά για να θωρακίζει την αρμονική συμπόρευσή τους στο μέλλον.