Λένε πως είδηση είναι η κακή είδηση. Και η καλή δεν είναι είδηση. Αλλά στις μέρες που ζούμε, επιτρέψτε μας την παρέκκλιση. Εξάλλου όταν τα γράφουμε εμείς, ίσως εδώ στο Κιλκίς να μην τα πιστεύουν. Διότι κατά την ποντιακή παροιμία «τη χωρί ο ποπάς δόξαν  ‘κ έχ’». Να μην λέμε εμείς λοιπόν πόσο καλό, αξιόπιστο και ανθρώπινο είναι το Νοσοκομείο Κιλκίς. Με γιατρούς και νοσοκόμες πανάξιους και κυρίως Ανθρώπους. Διαβάστε τον ύμνο που έγραψε η δημοσιογράφος Μαίρη Κατσανοπούλου στα ΝΕΑ της Τετάρτης 20 Ιανουαρίου.
Χρειάστηκε λοιπόν ένα ζευγάρι από την Αθήνα, που πέρασε τις γιορτές στο Κιλκίς,  να πάει το παιδί τους στο νοσοκομείο διότι έπεσε από άλογο και τραυματίστηκε.
Ιδού η συνέχεια: “Τους υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και τους καθησύχασαν. Εξέτασαν το παιδί από κάθε άποψη (ορθοπεδική, παθολογική και νευρολογική) και τους ενημέρωσαν λεπτομερώς. Μετά τοποθέτησαν γύψο στο χέρι του. Τους είπαν ότι θα κρατήσουν το παιδί στο νοσοκομείο δύο εικοσιτετράωρα για παρακολούθηση ώστε να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει επιπλοκή από το κτύπημα στο κεφάλι. Τους διάθεσαν στην ορθοπεδική κλινική έναν ολόκληρο θάλαμο οκτώ κρεβατιών ολόδικό τους ώστε να μη βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με ηλικιωμένους ασθενείς. Τα πάντα ήταν πεντακάθαρα, όπως μου είπαν έκπληκτοι. Οι γιατροί ευγενείς και πρόθυμοι, η προϊσταμένη και οι νοσοκόμες άψογες, οι διοικητικές υπηρεσίες εξυπηρετικές και οργανωμένες, η συμπεριφορά όλου του προσωπικού παραδειγματική. Η στενοχώρια και η ανησυχία για το παιδί τους απαλύνθηκε από το ζεστό και ανθρώπινο περιβάλλον που βρήκαν απρόσμενα σε εκείνη τη μακρινή γωνιά της Ελλάδας.
Όταν επέστρεψαν στην Αθήνα και πήγαν στον διευθυντή ορθοπεδικής κλινικής σε μεγάλο νοσοκομείο παίδων εκείνος βεβαίωσε ότι η δουλειά που είχε γίνει στο χέρι του παιδιού ήταν τέλεια και δεν είχε τίποτα να προσθέσει ή να αλλάξει.
Ακόμα τσιμπιέμαι για να συνειδοποιήσω ότι δεν μου περιέγραφαν κάποιο καλό νοσοκομείο του Λονδίνου, αλλά ένα ελληνικό επαρχιακό νοσοκομείο κοντά στα σύνορα. Να που υπάρχουν -σπανίως- και αυτές οι περιπτώσεις, έτσι για λίγη αλλαγή στα σκάνδαλα, την αναλγησία και το τέλμα που επικρατεί στο ΕΣΥ...”.