Γράφει ο Αριστείδης (Άρης) Παπαδόπουλος, Εκπαιδευτικός, μέλος Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς    

Διανύουμε ήδη την τελευταία εβδομάδα των εκλογών αλλά ακόμη και σήμερα προβληματίζουν τους ψηφοφόρους ερωτηματικά και αμφιβολίες, διλήμματα και αβεβαιότητες. Η κοινωνία είναι ακόμη μουδιασμένη από τις πολιτικές εξελίξεις και ο πολιτικός χρόνος των τελευταίων επτά μηνών ήταν εξαιρετικά πυκνός.

Του Κώστα Ραμπίδη, Υπ. Βουλευτή ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη

Γράφει ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

Αν ήταν από γυαλί, πλασμένη κάθε κεφαλή, ώστε να διακρίνονται καλά, κάθε ανθρώπου τα μυαλά δεν θα ανέβαιναν  ψηλά πολλοί χωρίς μυαλά και δεν θα στεκόταν χαμηλά, άλλοι που έχουν μυαλά.

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά. Την  6ης  Σεπτεμβρίου 1955 μετά  από δέκα  ώρες βίας και βανδαλισμών, οι  Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως βρέθηκαν χωρίς σπίτια και χωρίς επιχειρήσεις. Αν και δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή των ζημιών, οι αριθμοί που δημοσιεύτηκαν  είναι ενδεικτικοί για την ένταση της βίας που ασκήθηκε και την έκταση των καταστροφών που προκλήθηκαν. 

Γράφει ο ΑΓΑΘΟΠΟΥΛΟΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ  Ν. ΚΙΛΚΙΣ

Τις τελευταίες μέρες και εβδομάδες παρατηρούμε καθημερινά πληθώρα παραγόντων του εσωτερικού και του εξωτερικού να συνωστίζονται στη περιοχή της Ειδομένης, μαζί με τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, σε σημείο που πολλές φορές να μην μπορείς να ξεχωρίσεις ( εάν δεν τους γνωρίζεις ) ποιός είναι τί . Το ενδιαφέρον τους είναι λογικό και επιβάλλεται εκ των πραγμάτων, με τα όσα συμβαίνουν στο μεταναστευτικό κανάλι που ξεκινάει από τα βάθη της Ασίας και της Αφρικής και μέσω Τουρκίας – Ελλάδας – Σκοπίων – Σερβίας – Ουγγαρίας- Αυστρίας διαχέεται στις χώρες της βόρειας Ευρώπης.

Γράφει ο Μιχάλης  Βιδιαδάκης
Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς

Γράφει ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΣΟΥΛΗΣ) ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Ν.Δ. Ν.ΚΙΛΚΙΣ

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τι θα σκεφτόσασταν διαβάζοντας  τις παρακάτω διεκδικήσεις μιας απεργίας; Αίτημα Νο 1, αποδοχή ελεύθερων συνδικάτων μη εξαρτημένων από το κόμμα.  Νο 2, εγγύηση για το  δικαίωμα στην απεργία και εγγύηση για την ασφάλεια των απεργών καθώς και των ανθρώπων που τους στηρίζουν.

Του Νίκου Σιάνα

Παρ’ όλες τις αρνητικές εξελίξεις των πρώτων μηνών και με αποκορύφωμα τις κλειστές τράπεζες, οι ξένοι τελικά δεν μας γύρισαν την πλάτη, και όσοι προέβλεπαν πτώση ή στην καλύτερη περίπτωση, ίδιο αριθμό επισκεπτών με πέρσι φαίνεται πως οι προβλέψεις τους δεν θα επαληθευτούν και απ’ ότι δείχνουν οι αριθμοί πάμε για νέο ρεκόρ. Έτσι αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως ο τουρισμός είναι για την πατρίδα μας η βαριά του βιομηχανία.

Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

Είναι τα λόγια του προέδρου της Ε.Ε.  του Λουξεμβούργου Φιλέλληνα Ζαν – Κλοντ – Γιούνκερ, βλέποντας το δράμα των προσφύγων στις θάλασσες – νησιά της Μεσογείου και των συνόρων της Ευρώπης.
Ενοχλούμαι, πονώ, συγκινούμαι, νοιώθω άσχημα, όμως παράλληλα νοιώθω ικανοποίηση, ένα δέος σε όσους βοηθούν με τον Α ή Β τρόπο στο ανθρώπινο αυτό δράμα των προσφύγων. Αυτούς που μαζεύουν ρούχα- παιχνίδια – φάρμακα, τρόφιμα στους δυστυχείς ανθρώπους, που εγκαταλείπουν πατρίδα, για την ελευθερία, εκκινώντας στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.