“Το 1922 δεν ξερριζώθηκε, δεν αφανίστηκε μόνο ένας λαός, αλλά ένας αξεπέραστος πολιτισμός”.
Γύρω από αυτόν τον άξονα κινήθηκε την Τρίτη, 19 Μαϊου 2009, η ομιλία του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κιλκίς.
Ενώπιον μιάς, ασφυκτικά γεμάτης, αίθουσας ο έγκριτος πανεπιστημιακός ανέλυσε μια άλλη πτυχή της Ποντιακής Γενοκτονίας

Την 29 Μαϊου του 1453 το Βυζάντιο έπεσε αλλά οι θρησκευτικές ελευθερίες διατηρήθηκαν.
Το 1922 ο Κεμάλ ξερίζωσε ό,τι το ελληνικό υπήρχε στην Τουρκία. Η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική.
Τιμούμε σήμερα τη μνήμη των 353.000 θυμάτων των Ελλήνων του Πόντου που έχασαν τη ζωή τους από το κεμαλικό καθεστώς κατά τα έτη 1916-1923.
Η 19η Μαϊου είναι ένα μνημόσυνο για τους σφαγιασθέντες Ποντίους. Είναι η ημέρα μνήμης και χρέους σε αυτούς που θυσιάστηκαν χάριν της εθνοκάθαρσης.
Ζητούμε την αναγνώριση διεθνώς της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Πριν μιλήσουμε γιά τα μνήμεια της πόλης θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε στα τρία Μουσεία της πόλης, Αρχαιολογικό, Λαογραφικό και Πολεμικό.
1. Το Αρχαιολογικό Μουσείο βρίσκεται στην οδό Ουτσκούνη. Στεγάζει ευρήματα από τη νεολιθική ακόμη εποχή που βρέθηκαν σε περιοχές του νομού Κιλκίς, αλλά εμείς εδώ θα περιοριστούμε στα σπουδαιότερα ευρήματα, στον Κούρο του Ευρωπού του 6ου αι. π.Χ., μοναδικό κούρο στον βόρειο χώρο της Ελλάδας - νότια έχουν βρεθεί πάρα πολλοί Κούροι και Κόρες που στολίζουν τα Μουσεία της πατρίδας μας.

Στις 7  Ιούνιο του 2009, οι Ευρωπαίοι πολίτες, μαζί και οι Έλληνες, θα βρεθούμε μπροστά σε ένα θεμελιώδες δίλημμα. Σε αυτές τις ευρωεκλογές θα κληθούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε μια προοδευτική Ευρωπαϊκή Ένωση όπου τα κράτη μέλη θα συνεργάζονται προς όφελος των λαών και σε μια συντηρητική Ευρώπη που θα εγκαταλείπει το μέλλον των πολιτών της στην απληστία των αγορών.

Σε ενημερωτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαΐου στο ΕΒΕ Κιλκίς παρουσιάσθηκε το χρηματοδοτικό εργαλείο που θα βρίσκεται στη διάθεση των επιχειρήσεων του Κιλκίς κατόπιν συμφωνίας με την Εθνική Τράπεζα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις και των δύο πλευρών το εργαλείο αυτό υπήρξε το αποτέλεσμα μιας μακράς προεργασίας και της ευνοϊκής διάθεσης από πλευράς του Προέδρου της Εθνικής κ. Αράπογλου.

Για το μεγάλο έργο του συλλόγου “ΑΕΡΟΠΟΣ” στη διάδοση της ελληνικής γλώσσα στα Βαλκάνια, έχουν γίνει πολλές αναφορές στις εφημερίδες του Κιλκίς και όχι μόνο. Η τελευταία αφορά την παρουσία του στο Πανεπιστήμιο του Κομράτ της Γκαγκαουζίας στη Μολδαβία, καλύπτοντας για μία ακόμη φορά την απουσία του ελληνικού κράτους. Ποιοι είναι όμως οι Γκαγκαούζοι και ποιά η σχέση τους με την Ελλάδα και τη Μολδαβία;

Στην ερώτηση αυτή κλήθηκε να απαντήσει το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα “Terres d’ Eau” στα πλαίσια του διασυνοριακού προγράμματος MEDOCC INTEREG III. Σκοπός του προγράμματος “Περιοχές του Νερού” (Terre d’ Eua”) ήταν να αναδείξει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στοιχεία (τοπικά προϊόντα, γαστρονομία, τοπικοί πολιτισμοί) των κοινοτήτων που ζουν και δραστηριοποιούνται σε περιοχές όπου το νερό είναι το χαρακτηριστικό τους στοιχείο.

Αισθάνομαι την ανάγκη ως Έλληνας αλλά ταυτόχρονα και Ευρωπαίος πολίτης με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις, έχοντας το θάρρος της γνώμης αλλά και  θέλω να πιστεύω και τις σχετικές ενημερώσεις, να εκφράσω δημόσια τις απόψεις μου για τις επικείμενες ευρωεκλογές.
Ο στόχος του σημειώματός μου είναι να προτρέψω τους συμπολίτες μου όχι απλά να είναι παρόντες και να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου, αλλά πρωτίστως να αντιληφθούν την κρισιμότητα και το διακύβευμά τους.

Πουθενά δεν προκύπτει έστω και η ελάχιστη θετική συμβολή των εν Ελλάδι Ομοσπονδιών των Ποντιακών Συλλόγων στην διεθνοποίηση του Ποντιακού. Στην προώθηση και παρουσίαση του σε διεθνείς ακαδημαϊκούς και πολιτικούς θεσμούς. Αντίθετα υπάρχει αρνητική συμβολή. Όπως δεν υπάρχει καμία συμβολή των κομμάτων, των κυβερνήσεων, του κοινοβουλίου.

Ακούμε για διάσωση θέσεων εργασίας στις αυτοκινητοβιομηχανίες Αμερικής και Ευρώπης αλλά δεν ακούμε για καμία δέσμευση για διάσωση του πλανήτη από τους ρύπους αυτών που θα λάβουν τις τονωτικές ενέσεις των δισεκατομμυρίων ευρώ και δολαρίων. Με ικανοποίηση διάβασα στο τέλος της ανακοίνωσης της οικοδεσπότου της οικονομικής συνόδου του Βερολίνου ότι η συλλογική προσπάθεια οικονομικής αναθέρμανσης αρχικά και ανάπτυξης μεταγενέστερα στις δεκάξι χώρες της Ευρωζώνης δεν πρέπει να εκληφθεί από μερικούς εταίρους ως προσπάθεια να παραμεριστούν ή να καταργηθούν οι φιλικές με την οικολογία οικονομικές πολιτικές.