Ταραχή έπεσε σε μερίδα της Νέας Δημοκρατίας από το πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ του Σαββάτου σχετικά με την απόφαση της ΝΟΔΕ να στηρίξει τον Νομάρχη.
Τόσο που κάποιος φίλος, δημοσιογραφών, κατά τα άλλα, μας έψεξε πως και δημοσιεύσαμε την απόφαση - ψήφισμα αφού δεν είχε την υπογραφή της ΝΟΔΕ σε επίσημη ανακοίνωσή της.
Να το ξαναπούμε: Σε τούτη την εφημερίδα δεν περιμένουμε ανακοινώσεις για να ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας. Γι’ αυτό είναι οι δημοσιογράφοι. Να ψάχνουν, να ρωτάνε, να διασταυρώνουν  και να γράφουν. ¨Κι όχι να αναπαράγουν - κυρίως από κόμματα και πολιτικούς- τη διαφήμιση των δράσεών τους…
Ξεφυλλίστε τις ΕΙΔΗΣΕΙΣ τις χθεσινές, προς επίρρωση. Ούτε για τον έλεγχο στις αποθήκες της ΕΑΣ Κιλκίς για τα στάρια των παραγωγών εκδόθηκε από κάπου ανακοίνωση.
Ούτε η Αστυνομία εξέδωσε ανακοίνωση για τη ληστεία της υπέργηρης.
Ούτε η ΝΟΔΕ εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση για την επεισοδιακή συνεδρίασή της.
Δημοσιογράφοι είμαστε και ψάχνουμε. Για δελτία τύπου ας ψάξουν οι αναγνώστες αλλού.

Από τον επικεφαλής της μειοψηφίας στη διοίκηση του Επιμελητηρίου Κιλκίς, Παναγιώτη Αμοιρίδη, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΕΒΕ Κιλκίς κληθήκαμε να εγκρίνουμε ένα δάνειο 100.000 ευρώ για να μπορέσει το Επιμελητήριο να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις του για εργασίες στο καινούριο του κτίριο.

Σούρουπο Παρασκευής, 12 Φλεβάρη 2010. Είμαι στο Πολύκαστρο και ετοιμάζομαι να επιστρέψω στο Κιλκίς, ενώ έχει σκοτεινιάσει για τα καλά, με τη βροχή να γίνεται όλο και πιο έντονη! Λίγο μετά το γήπεδο, στη γέφυρα του αυτοκινητόδρομου, παρά την μικρή ταχύτητα, εξ αιτίας των πολλών ανωμαλιών στο οδόστρωμα – αλήθεια από πότε είναι εκεί; - ένοιωσα ένα ελαφρύ γλίστρημα, που επιβεβαιώθηκε από το άναμμα του δείκτη ESP! Ιδανικές οι συνθήκες ολισθηρότητας, καθώς πέφτει η βροχή!

Όταν ακόμα και διοικητικός σύμβουλος ζητά με έγγραφό του προς τον πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου του οποίου αποτελεί μέλος να πληροφορηθεί πόση είναι η αποθηκευμένη ποσότητα σιταριών που εμπιστεύθηκαν οι αγρότες στην οργάνωση τότε ασφαλώς και υπάρχει πρόβλημα.
Πρόβλημα διαφανούς διαχείρισης του σημαντικότερου προϊόντος που παράγει η κιλκισιακή γη, του σταριού.  Κάποτε - και δεν πέρασαν πολλά χρόνια- και μόνο η παρουσία της Ένωσης αποτελούσε εγγύηση για την πώληση του σταριού στις καλύτερες τιμές της αγοράς. Τώρα το σιτάρι παραμένει απούλητο για δεύτερη χρονιά, οι όποιες πωλήσεις γίνονται σε τιμές που πέρυσι θα θεωρούνταν εξευτελιστικές, ενώ τέθηκε σε αμφιβολία πλέον ακόμα και αν στις αποθήκες βρίσκονται οι σωστές ποσότητες.
Επομένως: Αν στη διοίκηση απέμεινε ίχνος απλού και όχι κατ’ ανάγκη συνεταιριστικού φιλότιμου, ας βγει με επίσημη ανακοίνωση να ενημερώσει τι ακριβώς συμβαίνει, πότε πούλησε και σε ποια τιμή, πόση ποσότητα και σε ποιον, και κυριότατα αν είναι διασφαλισμένα τα συμφέροντα των παραγωγών που την εμπιστεύτηκαν.
Αν δεν το πράξει και τώρα ο καθείς δικαιούται να υποθέτει, ότι αποκρύπτει την αλήθεια.

Η ξενιτιά είναι γνωστή στον Έλληνα από παλιά. Τραγουδήθηκε όσο κανένας άλλος πόνος κι όταν «ζυγίσθηκε», αποδείχθηκε βαρύτερη κι από το θάνατο. Ο ξενιτεμός από το σπίτι που γεννήθηκες, ο μισεμός από τη γη που φιλοξενεί τα κόκαλα των προγόνων σου, και ο ξεριζωμός από την αυλή που αντηχεί το κλάμα των παιδιών σου, είναι οδυνηρός.

Σε μείζον θέμα των ημερών αναδεικνύεται το θέμα των αποδείξεων που πρέπει να συλλέξει ο φορολογούμενος πολίτης για να δικαιολογήσει το ύψος του αφορολόγητου εισοδήματός του.
Σίριαλ κανονικό, όπως εκείνο με τους ημιυπαίθριους, τα πράσινα τέλη κυκλοφορίας που πρώτα τα εισέπραξαν κι ύστερα κατάλαβαν πως πολλά πήραν κ.ο.κ
Τώρα ο εγκέφαλοι του υπουργοί κατάφεραν να αναιρέσουν τη βασική θέση της κυβέρνησης: αν δεν μπορούμε να ελαφρύνουμε, αφήνουμε ίδια την φορολογική επι9βάρυνση, η οποία θα ξεκινάει από τις 40.000 ευρώ.
Και οι εγκέφαλοι κατάφεραν να επιβαρύνουν φορολογικά ακόμα και τα εισοδήματα των 13.000 ευρώ.
Τα δε μεσαία να τα αφανίσουν, γιατί άντε να έχεις 30.000 ευρώ εισόδημα και να πρέπει να μαζέψεις 12.000 αποδείξεις.  Ακριβώς όσες χρειάζεται και ο εισοδηματίας των 300.000 ευρώ.
Γι’ αυτό λέμε: Σε τούτη την χώρα περισσεύουν οι μεγαλοφυίες και απουσιάζει το κοινό μυαλό.

Με επιστολή του στους δημάρχους Δοϊράνης, Μουριών και Χέρσου ο επικεφαλής της «Νέας Εποχής» δήμου Δοϊράνης, Κώστας Τερζενίδης, προτείνει να συγκαλέσουν σύσκεψη των τριών δημοτικών συμβουλίων, με στόχο να συγκροτήσουν οι τρεις δήμοι το νέο δήμο του «Καλλικράτη». Μάλιστα, για το διάλογο που θα γίνει ο κ. Τερζενίδης προτάσσει ο νέος δήμος να ονομασθεί «Δήμο Δοϊράνης» και με ιστορική –μόνο- έδρα τη Δοϊράνη με διατήρηση των τριών σημερινών δημαρχείων, σε Δροσάτο, Σ. Μουριών και Χέρσο.

Στην τάξη του Μπόμπου βάζει ερώτημα η δασκάλα, ποιοι έκτισαν τον Παρθενώνα. Ένα  παιδί γράφει ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης, άλλο ο Φειδίας και ο Καλλικράτης… Γράφει και ο Μπόμπος: Το κτήνος ο Καλλικράτης! Ως γνωστόν ο Καλλικράτης ήταν αρχιτέκτονας στην αρχαία Αθήνα και η ακμή του συμπίπτει με την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου. Μεγάλα έργα συνδέονται με το όνομά του μεταξύ των οποίων, τα Μακρά τείχη, η κατασκευή του Παρθενώνα σε συνεργασία με τον Ικτίνο, και η κατασκευή του ναού της Αθηνάς-Νίκης στην Ακρόπολη.

Οι αγρότες χωρίς να ικανοποιηθούν στο βασικό τους αίτημα για άμεση χρηματική ενίσχυση αποσύρθηκαν από τους δρόμους.
Ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση δεν θα κάνει το λάθος να ξεχάσει τα αιτήματα των αγροτών. Έχει τώρα την άνεση να αναπτύξει πολιτικές, να δρομολογήσει ετούτη την περίφημη αναδιάρθρωση καλλιεργειών και δράσεων, να στρέψει στη συμβολαιακή γεωργία, να μετατρέψει τις υπηρεσίες του κράτους σε επιστημονικούς συμβούλους των παραγωγών κι όχι σε δυσκίνητους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς.
Έχει τώρα η κ. Μπατζελή την άνεση χρόνου να αποδείξει ότι γνωρίζει τα αγροτικά προβλήματα και κυρίως έχει επεξεργαστεί πολιτικές όχι ως θεωρητικές κατασκευές αλλά που μπορούν να βοηθήσουν επί του …πεδίου.
Έχουν όμως και οι αγρότες την ευθύνη τώρα να αγωνιστούν για την προώθηση των θεσμικών τους αιτημάτων, χωρίς ακρότητες διότι υπήρξαν και αυτές (συμπερίληψη και μη αγροτών στα μητρώα κ.ο.κ)
Η λογική της κατάληψης δρόμων έχει εξαντλήσει τα όριά της. Στο κάτω της γραφής ο πόλεμος είναι με τα προβλήματα. Όχι με την κοινωνία.

Ρώτησα ειδικούς τι είναι η επικίνδυνη της επικαιρότητας  λέξη SPREAD που τείνει να καταστεί τίτλος στα όνειρα όλων λαού και πλουτοκρατών στην χώρα μας αντικείμενο των παιχνιδιών του καπιταλιστικού συστήματος. Μου απάντησαν ότι είναι η διαφορά μεταξύ των ετήσιων επιτοκίων που δανείζονται δύο χώρες που για μας η άλλη είναι η υγιής της Ευρωζώνης Γερμανία .