Του Κώστα Τερζενίδη.

Είπε να βγει μια βόλτα στο Λόφο του Αη Γιώργη η φίλη Αφροδίτη Ζώγκα και -όπως τόχει συνήθειο- απαθανάτισε και κάποιες στιγμές από τη διαδρομή της στο ανατολικό τμήμα του δάσους και μέχρι το παλιό λατομείο.

Του Κώστα Τερζενίδη.

Την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζαμε το Σάββατο και όπως όλοι γνωρίζουμε η αγάπη μας για το περιβάλλον περισσεύει σ’ αυτόν τον τόπο.
Το πρωί του Σαββάτου ο δήμος Κιλκίς οργάνωσε εθελοντικό καθαρισμό στο Λόφο Αγίου Γεωργίου. Κι όπως όλοι γνωρίζουμε το Λόφο τον έχουμε όλοι στην καρδιά μας. Γι’ αυτό και συγκεντρώθηκαν 15 άτομα κι αν αφαιρέσουμε τους αιρετούς, οι εθελοντές ήταν πέντε.

Του Κώστα Τερζενίδη.

Ένα χρόνο τώρα δοκιμαζόμαστε και στη χώρα μας και στον κόσμο ολάκερο με την πανδημία και τα τεράστια προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, και με την υγεία μας και με την οικονομία μας. Και βέβαια, δεν τελειώνουμε εύκολα και γρήγορα. Τα της οικονομίας θα τα πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμα.

Του Κώστα Τερζενίδη.

Εκλογικές διαδικασίες έχει αυτό το διάστημα το κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ. Και όπως είναι γνωστό, εδώ και καιρό παλεύει για τη διεύρυνση της κομματικής του βάσης, κυρίως προς την κεντροαριστερά, κοινώς προς το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο πήρε πρώην υπουργούς και γραμματείς, τους καλούς, όχι τους κακούς.

Ομολογώ πως ένιωσα πάρα πολύ άσχημα (για να το πω όσο πιο κομψά γίνεται) σε κάποια στιγμή της διαδικτυακής συζήτησης για την Υγεία, που οργάνωσε η ΝΕ Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ και στην οποία κλήθηκα να συμμετάσχω ως δημοσιογράφος.

Του Κώστα Τερζενίδη.

Έπεσα τυχαία πάνω στη φωτογραφία της δεκαετίας του ’80, βγαλμένη στο καφενείο του πατέρα μου (που το φρόντιζε -βεβαίως- η αεικίνητη μάνα μου) στην πλατεία του Δροσάτου, όπου σήμερα στεγάζεται ο φούρνος του χωριού.

Νοέμβριος 2020, καραντίνα Νο2 (και) στο Κιλκίς. Συναισθήματα σε ασπρόμαυρο φόντο, με τον ήλιο αντίκρυ και τη σκιά να μεγαλώνει, όπως τα αδιέξοδα μιας κουρασμένης κοινωνίας.

Όταν πριν από δυο χρόνια φωτογράφιζα τον τοίχο του παλιού σπιτιού της Γουμένισσας, μου ήταν αδύνατο να βάλω σε τάξη τα συναισθήματά μου. Αλλού εστίαζε η φωτογραφική μηχανή κι αλλού το μυαλό μου. Άλλαξα φακό, αλλά κι αυτός της σταθερής εστίασης δεν μπορούσε να βοηθήσει. Τ’ άλματα της ψηφιακής τεχνολογίας δεν μπορούσαν να εγκλωβίσουν σκέψεις και συναισθήματα. Η ψυχή μου ήταν αλλού!