«...Λαέ, να θυμάσαι ότι όταν μέσα στην Δημοκρατία δεν βασιλεύει η Δικαιοσύνη, με απόλυτη μάλιστα εξουσία, και όταν αυτή η λέξη δεν σημαίνει την αγάπη για την ισότητα και την πατρίδα, τότε η λευτεριά είναι κακή έννοια.

Aλληλεγγύη
Τι να του πω του Παναγιώτη, πως μπορώ να του δώσω κουράγιο; Κοντά 45 χρονών και με δυο παιδιά. Ξαφνικά και απρόσμενα βρέθηκε χωρίς δουλειά. Το εργοστάσιο έκλεισε και απέμειναν ανοιχτές όλες του οι ανάγκες, του σπιτιού, των παιδιών με τα φροντιστήρια και της Τράπεζας με τις δόσεις του στεγαστικού δανείου.
Η κρίση! Και για τον Παναγιώτη, που ψάχνει και δεν βρίσκει δουλειά, η κρίση δεν είναι χρηματιστηριακή, μήτε των αγορών, μήτε των τραπεζών, ούτε έχει να κάνει με το έλλειμα της χώρας. Γι’ αυτόν, δεν είναι πια απρόσωπη και μακρινή. Είναι το απόλυτο αδιέξοδο, η κατάρρευση του κόσμου, τα σκοτωμένα όνειρά του.

«Τρία πράγματα στον πλανήτη δεν αφήνουν ίχνη στο πέρασμά τους: το πουλί που σχίζει τον αέρα, το ψάρι που διαπλέει το νερό και το οικονομικό έγκλημα του μανδαρίνου». Λαϊκή Κινέζικη σοφία, που έρχεται από τα βάθη του χθες και αγγίζει και το σήμερα. Βέβαια, η διαφθορά των υψηλόβαθμων κρατικών λειτουργών δεν αφορά μόνο την αυτοκρατορική ή την κομμουνιστική Κίνα (εκατοντάδες εκτελέστηκαν), αλλά και την καπιταλιστική δύση, τη σύγχρονη Ελλάδα και πάει λέγοντας.

Με τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ στο νου και τις μελωδίες του Θάνου Μικρούτσικου στην ψυχή, ταξίδευα για το Πεκίνο, για τη μακρινή χώρα του ανατολίτικου μυστικισμού και της μακραίωνης ιστορικής διαδρομής. Η πρόσκληση που είχα στα χέρια μου από την Πανκινεζική Ενωση Δημοσιογράφων, για μια δεκαήμερη δημοσιογραφική αποστολή, απαιτούσε ένα πολύωρο αεροπορικό ταξίδι, πραγματικό… βάλσαμο για την σμπαραλιασμένη σπονδυλική μου στήλη. Αθήνα-Φραγκφούρτη και από εκεί άλλες 10 ώρες στους αιθέρες για Πεκίνο.

«Ο λόγος είναι πράξη», υποστήριξε ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο πολλά υποσχόμενος, Μπάρακ Ομπάμα, τον οποίο σε προεκλογικό ντιμπέιτ η Χίλαρι Κλίντον, η επί των εξωτερικών, τον είχε χαρακτηρίσει «λαμπερό αλλά κενό ρήτορα».
Ο δικός μας φιλόσοφος, ο Δημόκριτος, πριν από 2500 χρόνια, υποστήριζε πως «ο λόγος είναι η σκιά της πράξης».

Σε τι πολιτικό τοπίο ζούμε, μαμά; Tι αθλιότητα είναι αυτή; Tι μπόχα αναδύεται από το χώρο της πολιτικής και της δημοσιογραφίας; Tι να γράψεις και ποιοι θα σε πιστέψουν; Πολίτες βιντεοσκοπούν πολιτικούς και τους εκβιάζουν για ένα διορισμό. Δημοσιογράφοι πλασάρουν τα βίντεο στους πολιτικούς, προσδοκώντας χρήμα και εξουσία.

Δεν είναι λίγες οι φορές που προσπαθώ να ανακαλύψω σε ποιον απευθύνονται τούτα τα γραπτά μου. Ποιον έχω απέναντί μου και συνομιλώ. Tόσα χρόνια πια. Kλείσαμε 15 με τις EIΔHΣEIΣ και 8 με την ΠPΩINH!Για σκέψου το. Oύτε με τον καλύτερό μου φίλο δεν έχω κουβεντιάσει τόσο πολύ, από ότι με σένα, άγνωστέ μου αναγνώστη.Δεκαπέντε χρόνια τώρα, διαβάζεις τις σκέψεις μου, τις ιδέες μου, τις θέσεις και τις αντιθέσεις μου, γνωρίζεις το τι αγαπώ, το τι αντιπαθώ, τα πάθη και τις αδυναμίες μου.Kι εγώ; Tι ξέρω εγώ για σένα; Tίποτα! Eγώ σου βγάζω τα εσώψυχά μου κι εσύ σιωπάς. Kαι παρά ταύτα συνυπάρχουμε! Xρόνια τώρα, άγνωστέ μου αναγνώστη. Aν το καλοσκεφθείς, μάλλον μια… ψυχανάλυση μου χρειάζεται.