«Το ροδόσπαρτο χωράφι μαζί θα το σπείρουμε. Την αδελφοσύνη πρέπει να τη μεταλαμπαδεύσουμε στη νέα γενιά. Ηγεμόνας πια η αδελφοσύνη. Ηγεμόνας η Ζωή!» Πενήντα δυο Τούρκοι και άλλοι τόσοι Έλληνες έζησαν μια αλησμόνητη βραδιά αδελφοσύνης την Κυριακή 10 Οκτωβρίου στο Κιλκίς. Κι είπαν λόγια γλυκά, λόγια ελπίδας πως μια νέα σελίδα στις σχέσεις των δυο λαών ανοίγει. Σελίδα που θα αντέξει όσα σκαρώνουν οι μεγάλοι καθώς τα λόγια τα γλυκά μπολιάζουν πια τις ψυχές του απλού λαού.
Ηγεμόνας η Ζωή στις σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων διακήρυξε ο Recep Yilmaz, επιχειρηματίας της Σαμψούντας και επικεφαλής της εκδρομής που έφερε στην Ελλάδα και το Κιλκίς 52 γείτονες από την περιοχή της Σαμψούντας. Προσκαλεσμένοι του Συλλόγου Δυτικοποντίων Κιλκίς και το προέδρου τους Θόδωρου Παυλίδη σε ανταπόδοση ανάλογης επίσκεψης των δικών μας πέρυσι όταν επισκέφτηκαν το γενέθλιο τόπο των γονιών τους, την πατρίδα που κάποτε μοιράζονταν με τους προχθεσινούς επισκέπτες.
Ήρθαν χρόνια πικρά τότε, χρόνια όπου το μίσος χώρισε τα μιλέτια. Και πήραν το δρόμο της ξενιτιάς. Οι Τούρκοι από τη Μακεδονία κι οι Έλληνες από τον Πόντο. Αμέτρητος πόνος, πληγές που έκαναν χρόνια να γιάνουν.
Μα η γλυκιά θύμηση του γείτονα, του αδελφού φαίνεται πως υπερβαίνει ακόμα και τις πικρές σελίδες της ιστορίας.
«Το παρελθόν ας το γράψουν οι ιστορικοί. Οι πικρές μέρες θα μείνουν πίσω. Το μέλλον θα το ζήσουμε μαζί» διακήρυξε ο Ρετσέπ Γιλμάζ. Και αυτό το ροδόσπαρτο μέλλον το ζήσαμε στο Κιλκίς την Κυριακή όταν αγκαλιασμένα τα παιδιά των γειτόνων χόρεψαν, τραγούδησαν, είπαν λόγια αγάπης.
Δυο μέρες αργότερα στο Βαθύτοπο της Δράμας , ένα χωριουδάκι όπου όλοι οι κάτοικοι είναι πρόσφυγες από την Μπάφρα στήθηκε ανάλογο γλέντι. Οι λιγοστοί κάτοικοί του ετοίμασαν τα φαγητά, μα πιότερο άνοιξαν τις καρδιές τους και υποδέχτηκαν την αποστολή της Σαμψούντας.
Μου έλεγε γεμάτος ενθουσιασμό ο Θ. Παυλίδης πως οι γείτονες έφυγαν με τα καλύτερα συναισθήματα. Εισέπραξαν την αγάπη του απλού λαού, είδαν στα μάτια του γείτονα την επιθυμία να νικήσει η Ζωή, να ηγεμονεύσει επιτέλους απέναντι σε δήθεν κρατικά συμφέροντα, σε γεωπολιτικές επιδιώξεις, σε σκοπιμότητες ντεμέκ της υψηλής πολιτικής.
Το είπε κι ο Νομάρχης Κιλκίς ο Βαγγέλης Μπαλάσκας στον χαιρετισμό του: «Ο λαός, εμείς να παρασύρουμε τις ηγεσίες. Να μας αφήσουν ήσυχους εκείνοι που θέλουν να πουλήσουν όπλα».
«Η Τοπική Αυτοδιοίκηση προηγείται της κυβερνητικής πολιτικής στην εμπέδωση σχέσεων φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών. Και αυτό πράττουμε εμείς σήμερα» διακήρυξε στο δικό του χαιρετισμό ο Δήμαρχος Κιλκίς Δημ. Τερζίδης.
Ο Θόδωρος Παυλίδης ήταν η «ψυχή» της εκδήλωσης. «Με τους Γερμανούς, τους Ιταλούς τα βρήκαμε. Δεν έχουμε λόγο να συνεχίσουμε την έχθρα με τους Τούρκους. Γι’ αυτό και ερχόμαστε οι λαοί να στεριώσουμε την φιλία μας..» πρόλαβε και είπε και πνίγηκε στα χειροκροτήματα των επισκεπτών.
Μα, δεν είναι καιρός να γράψουμε «χαρτί και καλαμάρι» όσα ειπώθηκαν. Τα ανείπωτα συναισθήματα, τα γεμάτα πλησμονή μάτια των γειτόνων που ξαναβρέθηκαν στο ίδιο γιορτινό τραπέζι της χαράς αν μπορούσαμε να αποτυπώσουμε, θα ήταν υπεραρκετά για να δείξουμε πως ετούτη την φορά η αδελφοσύνη ήταν που πήρε την εκδίκησή της.
Τους γείτονες καλωσόρισαν το Σάββατο 9 Οκτωβρίου στην είσοδο του Κιλκίς δεκάδες μέλη του συλλόγου Δυτικοποντίων με χορούς και τραγούδια με το λυράρη Τέλη Κωνσταντινίδη.
Έγιναν δεκτοί από το Νομάρχη Βαγγέλη Μπαλάσκα και το Δήμαρχο Δημ. Τερζίδη και ο σύλλογος τούς δεξιώθηκε το μεσημέρι στο Μεταλλικό.
Στο Λόφο ήπιαν το καφέ τους το απόγευμα, ξεναγήθηκαν στο Σπήλαιο και πριν βραδιάσει κίνησαν για τη Βάθη (Ραγιάν το τούρκικο όνομα του χωριού) όπου ο επιχειρηματίας Θεόφιλος Γεωργιάδης τους έστρωσε τραπέζι με παραδοσιακά εδέσματα που παράγει η μονάδα του.
Στο δρόμο όμως οι μουσαφίρηδες ένοιωσαν το φιλόξενο πνεύμα των κατοίκων, καθώς οι εκ Μπάφρας καταγόμενοι κάτοικοι του Δίβουνου τους περίμεναν στο δρόμο και τους κέρασαν καφέ και τσάι.
Οι φίλοι μας διανυκτέρευσαν σε ξενοδοχείο του Κιλκίς και την Κυριακή ήταν όλη μέρα στη Θεσσαλονίκη για να επισκεφθούν ομορφιές της συμπρωτεύουσας, το σπίτι του Κεμάλ και μουσουλμανικά μνημεία της πόλης. Το βράδυ ήρθαν στο Κιλκίς και έγινε το αλησμόνητο γλέντι που περιγράψαμε στην αρχή.
Δευτέρα και πάλι βγήκαν στους δρόμους και ξεναγήθηκαν στη Βεργίνα, την Πέλλα, το Δίον, την Έδεσσα και τους καταρράκτες, τον Άγιο Νικόλαο Νάουσας, τη Βέροια και το τζαμί για να διανυκτερεύσουν στη Θεσσαλονίκη.
Την Τρίτη πήγαν στην Καβάλα, είδαν την όμορφη πόλη και το βράδυ ένοιωσαν τη ζεστασιά των απλών ανθρώπων στον Βαθύτοπο, όπου στήθηκε τρικούβερτο γλέντι. Καθ’ οδόν προς το ακριτικό χωριό, στον Άγιο Αθανάσιο οι καταγόμενοι από τα μέρη του δυτικού Πόντου κάτοικοι τους υποδέχτηκαν και τους κέρασαν καφέ και τσάι.
Οι φίλοι και γείτονες διανυκτέρευσαν στην Καβάλα και την επομένη πήραν το δρόμο του γυρισμού. Τους αποχαιρέτισε ο Θόδωρος Παυλίδης, τον οποίο πίεσαν αφόρητα: Του χρόνου σας περιμένουμε στην Σαμψούντας, αλλά οπωσδήποτε θα έρθετε με δυο λεωφορεία!
Και ήδη από τώρα ο Θόδωρος Παυλίδης άνοιξε το σημειωματάριό του και «κλείνει» θέσεις.
Μέσες άκρες αυτό ήταν το πρόγραμμα της επίσκεψης των γειτόνων που ήρθαν μέσω της οργανωτικής φροντίδας της ποδοσφαιρικής ομάδας Samsun Gucu.
Και μην θαρρείτε πως όλα αυτά τα φιλόφρονα δεν είχαν και συνέχεια. Η επίσκεψη, η υποδοχή και το κλίμα αδελφοσύνης που συνάντησαν στο Κιλκίς οι Τούρκοι φίλοι μας προβλήθηκε έντονα στη Σαμψούντα. Επί 20 λεπτά «έπαιξε» το θέμα στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΚS.
Κι είδαν την εκπομπή κι ένοιωσαν την αδελφοσύνη χιλιάδες Τούρκοι τηλεθεατές. Κι ένας από αυτούς, υπερήλικας πήρε τηλέφωνο τον Γιλμάζ – καταπώς έμαθε ο Θόδωρος Παυλίδης- κι έκλαιγε από συγκίνηση καθώς είδε Τούρκους κι Έλληνες, σχεδόν ένα αιώνα αφότου μαζί γλεντούσαν σε γιορτές και πανηγύρια στην κοινή πατρίδα, να ξανασμίγουν σε τραπέζι χαράς σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε.
