Από νωρίς το απόγευμα βγήκε με τους φίλους του να πιεί. Μόνο που δεν ξέφυγε από την κατάρα που τον κυνηγούσε. Μαζί με το ποτό ήπιε και το ναρκωτικό.
Τέσσερις μήνες προσπαθούσε να απαλλαγεί, να αποτοξινωθεί από την κατάρα ο ομογενής. Κλεισμένος στο σπίτι του, να αγωνίζεται να ξεχάσει, να μην ενδώσει στο δηλητήριο.
Κι όπως ο οργανισμός είχε ξεσυνηθίσει το δηλητήριο ακόμα και μια δόση που άλλοτε θα την άντεχε, αποδείχτηκε μοιραία. Ιδιαίτερα μετά και από κάμποσο οινόπνευμα που κατανάλωσε η παρέα το απόγευμα της Παρασκευής.
Ο ιατροδικαστής βρήκε οινόπνευμα και ναρκωτική ουσία στο πτώμα του ομογενή παλικαριού. Και το πολύ κρύο ενδεχομένως να έπαιξε το ρόλο του. Υπάρχει και κάμερα στο βενζινάδικο. Θα μελετήσουν την κασέτα στην αστυνομία μήπως και δείξει κάτι άλλο. Δύσκολα όμως. Πουθενά δεν υπάρχουν ίχνη εγκληματικής δράσης, ούτε καν κάποιο κίνητρο …
Ίσα που θα περπατούσε όταν με τους δικούς του έκανε το μεγάλο ταξίδι στην πατρίδα. Βίωσε από μικρός το φευγιό από το πατρικό σπίτι, το ξερίζωμα σε μια πατρίδα όπου όλα ήταν δύσκολα και όπου ακόμα και την εθνικότητά του την μετάλλαξαν. Τον ονομάτισαν Ρωσσοπόντιο.
Βιάστηκε να μεγαλώσει καθώς σε συνθήκες έντονης  χρείας δεν συγχωρούνται παιδιά και παιχνίδια. Και μπήκε στον κόσμο όπου μόνο με τη συνδρομή του δηλητήριου γεννιώνται  τα όνειρα.
Μέχρι που τα όνειρα κόπηκαν με τη βία, στο κάθισμα του αυτοκινήτου για το παλικαρόπουλο  Αλλά ποιος νοιάζεται… Άλλωστε ένας Ρωσσοπόντιος ήταν μόνο…