Του Δημήτρη (Μήτου) Ιωαννίδη.

Στον πρώτο τίτλο «η τρομοκρατία της αξιολόγησης δεν θα περάσει»  είχαν ταχτεί υπέρ (άλλωστε δική τους έμπνευση ήταν) οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπ/κών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, αλλά,  και σε κάθε μορφή αξιολόγησης τον Ιούνιο του 2014, απαξιώνοντας μ αυτόν τον τρόπο όλους τους έντιμους εκπαιδευτικούς, η πλειοψηφία των οποίων διαφωνούσε με τη στάση αυτή των συνδικαλιστικών Οργάνων. Είχα καυτηριάσει αυτή την αρνητική στάση των συνδικάτων που απαξίωναν τους εκπ/κούς, με δημοσίευμα των ΕΙΔΗΣΕΩΝ της 16ης Ιουλίου, τονίζοντας, πως η ελληνική κοινωνία ανέκαθεν, κατέτασσε τους δασκάλους και τους καθηγητές στην πρώτη γραμμή εκτίμησης όλων των δημοσίων υπαλλήλων , οι οποίοι πλήν όλων των άλλων, ήταν μαζί με την ελληνική κοινωνία,  μπροστάρηδες σ όλους τους απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες από την περίοδο της τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα.

Γράφει ο Νίκος Σιάνας.

Χωρίς αμφιβολία η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει πολλά και δυσεπίλυτα εθνικά προβλήματα και καθημερινά γίνεται πολύ κουβέντα γι’ αυτά. Όμως για το πιο σοβαρό το πιο μεγάλο, το πιο σημαντικό και το πιο κρίσιμο πρόβλημα που κινδυνεύει να εξαφανίσει το γένος των Ελλήνων δεν ακούγεται λέξη. Το Δημογραφικό και η υπογεννητικότητα για την πολιτεία και τους πολιτικούς ταγούς είναι πρόβλημα ανύπαρκτο.  Αδιαφορούν εγκληματικά και ας γνωρίζουν επισήμως και λεπτομερώς όλες τις πτυχές του προβλήματος που αναλύεται στο ομόφωνο πόρισμα της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, το οποίο υπεβλήθη στο προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων τον Φεβρουάριο του 1993

Γράφει ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος.

Τα σύνορα της καρδιάς του, ο κ. Ερντογάν τα ορίζει ως τα μέσα του Αιγαίου Πελάγους, εγκλωβίζοντας μέσα αρκετά Ελληνικά νησιά. Δεν αναρωτήθηκε όμως που φθάνουν τα δικά μας σύνορα της καρδιάς χωρίς να πάσχουμε από μεγαλοκαρδία.
Οι Τούρκοι δεν είχαν ποτέ σχέση με θάλασσα και νησιά, απόδειξη ότι δεν έχουν να μας υποδείξουν νησιά και ναυμαχίες.

Του Ανδρέα

Μακρίδη.

Η έκφραση είναι πολύ οικεία σε όλους μας: “Δεν θα βρεθεί κάποιος να τους κάτσει στο σκαμνί;”. Έχει παράπονο και πίκρα αυτό το ερώτημα, πάντα επίκαιρο για όσους “πεινούνε και διψούνε για Δικαιοσύνη”. Στην πράξη ωστόσο, η εκπλήρωση του λαϊκού ετούτου πόθου, αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολη απ' ό,τι εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, υπήρξε ένα ακόμη παράδειγμα.

Γράφει η Θεοδώρα Θεοδωρίδου.

Στιγμές γέλιου, προκαλούμενου όμως από καυστικό, αιχμηρό, βιτριολικό χιούμορ και έντονου κοινωνικού προβληματισμού χάρισε και θα συνεχίσει να χαρίζει για ένα ακόμα Σαββατοκύριακο (25 και 26.3.2017) στο κοινό του Κιλκίς η θεατρική ομάδα της «ΤΕΧΝΗΣ», παρουσιάζοντας  το θεατρικό έργο του Στανισλάβ Στρατίεβ  «το σακάκι που βελάζει».  

Γράφει ο
Γιώργος Φραγγίδης
Πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ ν. Κιλκίς
Μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ.

Αδιέξοδα. Είναι η μόνη λέξη που ταιριάζει για να χαρακτηρίσει τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αδιέξοδα στην οικονομία, αδιέξοδα στην κοινωνία, αδιέξοδα στη διαπραγμάτευση.
Τα στοιχεία που βγαίνουν κάθε εβδομάδα στη δημοσιότητα αποτυπώνουν τη ζοφερή πραγματικότητα.
Ύφεση στην οικονομία: 1,1% για το κλείσιμο του 2016.

Του Δημήτρη
Ιωαννίδη.

Παρακολουθώ εδώ και μερικά χρόνια, πως κάθε φορά που οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν εκλογές, εμείς «φταρνιζόμαστε» από το ψύχος που μας  κυριεύει, με το φόβο και την αγωνία του αποτελέσματος των εκλογών των χωρών αυτών. Ενθυμούμαι, τις προηγούμενες γερμανικές εκλογές. Τι απειλές από τους εταίρους μας και ιδιαίτερα τον κ.Σόιμπλε για Grexit και τι αγωνία από τους Σαμαρά-Βενιζέλο και τον άτυχο Παπαδήμο (τον οποίον  παρεμπιπτόντως αν άφηνε ο Σαμαράς θα ήταν διαφορετική η τύχη της χώρας μας). Δυστυχώς για τον ελληνικό λαό.

Του Ανδρέα Μακρίδη. 

Η Ελλάδα σαν χώρα έχει πολλές ιδιομορφίες. Μία απ' αυτές είναι ότι το κράτος της, επιτρέπει τη διαφήμιση της παρανομίας την οποία υποτίθεται πως διώκει. Κάτι τέτοιο φυσικά, λειτουργεί και ως ντεκόρ: Ο πολίτης αποθαρρύνεται από το να καταγγείλει την παρανομία, είτε αγνοώντας τις υπηρεσίες όπου θα πρέπει να απευθυνθεί, είτε θεωρώντας πως οι προσπάθειές του είναι ήδη καταδικασμένες. Κάτι τέτοιο ωστόσο είναι λάθος, έστω και εν μέρει, όπως αποδεικνύει η λειτουργία του Συνηγόρου του Καταναλωτή.

Γράφει

ο Αναστάσιος

Γιοβανούδης

Μέρος 2 από 3

Ο ναός εσωτερικά είναι τυπική τρίκλιτη Βασιλική, με μεγαλύτερο και υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος. Κάτω από το γυναικωνίτη είναι ο νάρθηκας. Τα κλίτη  χωρίζονται με δυο σειρές από εννέα ξύλινους κίονες καστανιάς, στους οποίους στηρίζεται και η κεραμοσκεπή. Οι κίονες  είναι σκεπασμένοι με ασβεστοκονίαμα, κατάλληλα χρωματισμένοι. Τρεις άλλοι κοντοί κίονες στηρίζουν με τέσσερις από του προηγούμενους το γυναικωνίτη.
Το δάπεδο κατασκευασμένο από λευκές λιασμένες ομοιόμορφες μαρμαρόπετρες, αντικαταστάθηκε το περισσότερο, για λόγους στατικούς, με νέο. Οι παλιές πλάκες που ήταν σε καλή κατάσταση χρησιμοποιήθηκαν και πάλι, ώστε και σήμερα να είναι ορατή η ποιότητα και ο αρχικός τρόπος επίστρωσής τους.

Γράφει
ο Τάσος Ναούμης
παιδίατρος
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. 

Στις δυτικές κοινωνίες η γυναίκα προσπαθεί να σταθεί ισότιμα  δίπλα στον άνδρα, διεκδικώντας την εφαρμογή   δικαιωμάτων  που είναι ούτως ή άλλως κατοχυρωμένα στα δυτικά  συντάγματα και  την  σύγχρονη νομοθεσία. Όμως στις υπόλοιπες χώρες  του κόσμου η κατάσταση της γυναίκας είναι απογοητευτική.  Δεν τις αναγνωρίζουν τα πλέον στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και οι άνδρες τις μεταχειρίζονται  σαν να πρόκειται για αντικείμενα ή σκουπίδια.