Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, δάσκαλος.

Πολλές φορές όλοι εμείς που γράφουμε στα τοπικά έντυπα γινόμαστε γκρινιάρηδες επικρίνοντας με τα κείμενά μας τα τεκταινόμενα στη λειτουργία του κράτους μας, του Δήμου μας κτλ. Ιδιαίτερα εγώ που γράφω αυτές τις γραμμές διακρίνομαι για την υπερβολική αρκετές φορές γκρίνια μου για πράγματα που αφορούν τη διοίκηση του Δήμου μας. Ο λόγος βέβαια είναι η αγάπη μου για το Κιλκίς και η έγνοια μου για τη λύση χρονιζόντων προβλημάτων με τρόπο που με την υποκειμενική μου κρίση αντιλαμβάνομαι.

Γράφει ο Θεοφύλακτος Παγλαρίδης.

Για τους φόρους και πόσο θα αυξηθούν ή θα μειωθούν ήταν μέχρι χθες η δημόσια συζήτηση, κατά το συμφέρον ή τις προεκλογικές σκοπιμότητες των κομμάτων εξουσίας.
Αν πρέπει να αυξηθούν για τους πλούσιους, αν θα μειωθούν και πόσο για τη μεσαία τάξη και τους φτωχούς η υψηλών τόνων προεκλογική αντιδικία μέχρι την παρέμβαση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος για δεύτερη φορά μέσα σε προεκλογική περίοδο επιχειρεί να επαναφέρει τη σοβαρότητα στο δημόσιο διάλογο.

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Στις εκλογές κατά κανόνα επιλέγουμε τον κυβερνήτη της χώρας και μαζί με αυτόν επιλέγουμε την ιδεολογία του και το πρόγραμμα του. Όμως οι εκλογές της 25ης Ιουνίου διαφέρουν από όλες τις προηγούμενες, διότι έχουν τις δίκες τους ιδιαιτερότητες.

Γράφει ο Κώστας Τερζενίδης.

Όπως θα θυμούνται οι… σύντροφοι του Σύριζα στο Κιλκίς, στις εκλογές της 21^ης Μαΐου, το κόμμα τους ήρθε τρίτο και με διαφορά από το δεύτερο ΠΑΣΟΚ, με τα ποσοστά του να σημειώνουν κάθετη πτώση. Η Ν.Δ. αμέσως μετά τις εκλογές έβαλε στόχο την εκλογή δεύτερου βουλευτή στο ν. Κιλκίς, δηλαδή να αφαιρέσει την έδρα από τον Σύριζα.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός  συγγραφέας.

Οποιαδήποτε  ευρωπαϊκή  χώρα, αν είχε τον Ιπποκράτη, όχι μόνο θα του αφιέρωνε  πανεπιστημιακό νοσοκομείο, στη γενέτειρά του, αλλά θα μετέτρεπε όλη την πόλη σε μια πανεπιστημιούπολη, με τα πιο καλά ιατρικά μυαλά. Εμείς όχι μόνο δεν έχουμε στην Κω πρότυπο Ιατρικό Πανεπιστήμιο, που να απευθύνεται σε φοιτητές όλου του κόσμου, με τους καλύτερους καθηγητές, άλλα ούτε κι ένα λειτουργικό ασθενοφόρο, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν οι πολίτες στις καρότσες των αγροτικών  αυτοκινήτων, προτού προλάβουν να φτάσουν στο νοσοκομείο της πόλης!

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός – συγγραφέας.

Από ετυμολογικής πλευράς η «λέξη» κλάσμα» παραπέμπει στο ρήμα κλάω-ώ και σημαίνει κομματιάζω, χωρίζω σε μέρη. Ο Λέων Τολστόι, γνωστός Ρώσος συγγραφέας για τα μυθιστορήματά του «Πόλεμος και Ειρήνη» και «Άννα Καρένινα» λέει: «Ο άνθρωπος  είναι ένα κλάσμα με  αριθμητή  τον πραγματικό του εαυτό και παρονομαστή την  ιδέα που έχει για τον εαυτό του.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός συγγραφέας

Μια τουρκική παροιμία λέει ότι, ενώ τα δέντρα  συρρικνώνονταν στο δάσος, συνέχιζαν να ψηφίζουν το τσεκούρι, γιατί τα έπεισε ότι η λαβή του ήταν από ξύλο. Ότι είναι  ένα  από εκείνα.  Κάπως έτσι  είναι και τα πολιτικά  πράγματα στην Ελλάδα, αναφορικά με τη σχέση πολιτικού και λαού.

Του Νίκου Κωνσταντινίδη, Εκπαιδευτικού – Συγγραφέα. Ομιλία στην κεντρική εκδήλωση Μνήμης που έγινε στο Κιλκίς, στην Πλατεία Ειρήνης, την Κυριακή 14 Μαΐου 2023.

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αποτελεί ένα από τα πλέον πένθιμα κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας, καθώς αναφέρεται στην εξόντωση του ελληνισμού από τις πατρογονικές του εστίες:  Από μέρη γνωστά από την εποχή του μύθου και του θρύλου, του Φρίξου και της Έλλης, του Ιάσονα και της Αργοναυτικής εκστρατείας, του Ηρακλή και των Αμαζόνων, του Ορέστη και της Ιφιγένειας, και της τραγικής συνάμα Μήδειας.

Γράφει o Νίκος Κωνσταντινίδης, Παιδευτικός - συγγραφέας.

Ό,τι δε χωρά ο ανθρώπινος νους κι ό,τι αδυνατεί να ερμηνεύσει το ανάγει στη σφαίρα του θαύματος. Ήδη από τα πολύ παλιά χρόνια υπήρχε ο μάγος ή αλλιώς  ιητήρας, από όπου και η λέξη ιατρός, που είχε τα φάρμακα «δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» Ο ρόλος του ιητήρα γιατρού θυμίζει στις μέρες μας το ρόλο του υποψηφίου πολιτικού, του υποσχόμενου στην κοινωνία τη σωτηρία της από τα καθημερινά δεινά της.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός- συγγραφέας.

Ζούμε σ' ένα μια εποχή όπου την πολιτειακή υπόστασή της συνθέτουν μαζί, εν ολίγοις, η εκτελεστική, η δικαστική, η μιντιακή και η οικονομική εξουσία. Σε μια πρωτόγνωρη εποχή, όπου οι νόμοι, εν πολλοίς, υπηρετούν τους ισχυρούς και οι δημοσκοπήσεις ποδηγετούν τους αδύναμους και τους εξαρτημένους, την ίδια ώρα που η χώρα πεθαίνει πληθυσμιακά και ο λαός στενάζει οικονομικά στα κοινωνικά υπόγεια....