Για το μεγάλο έργο του συλλόγου “ΑΕΡΟΠΟΣ” στη διάδοση της ελληνικής γλώσσα στα Βαλκάνια, έχουν γίνει πολλές αναφορές στις εφημερίδες του Κιλκίς και όχι μόνο. Η τελευταία αφορά την παρουσία του στο Πανεπιστήμιο του Κομράτ της Γκαγκαουζίας στη Μολδαβία, καλύπτοντας για μία ακόμη φορά την απουσία του ελληνικού κράτους. Ποιοι είναι όμως οι Γκαγκαούζοι και ποιά η σχέση τους με την Ελλάδα και τη Μολδαβία;

Στην ερώτηση αυτή κλήθηκε να απαντήσει το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα “Terres d’ Eau” στα πλαίσια του διασυνοριακού προγράμματος MEDOCC INTEREG III. Σκοπός του προγράμματος “Περιοχές του Νερού” (Terre d’ Eua”) ήταν να αναδείξει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στοιχεία (τοπικά προϊόντα, γαστρονομία, τοπικοί πολιτισμοί) των κοινοτήτων που ζουν και δραστηριοποιούνται σε περιοχές όπου το νερό είναι το χαρακτηριστικό τους στοιχείο.

"Με έκπληξη τα μέλη της Σχολικής Επιτροπής του δήμου Δοϊράνης πληροφορηθήκαμε στην προχθεσινή συνεδρίασή της, από το διευθυντή του σχολείου, Γιάννη Μωυσίδη, πως στο χειμώνα που πέρασε ο διάδρομος του σχολείου θύμιζε ανοιχτό ποτάμι!", αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ανεξάρτητη Δημοτική Κίνηση Δοϊράνης, ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, με επικεφαλής τον Κώστα Τερζενίδη.

Πουθενά δεν προκύπτει έστω και η ελάχιστη θετική συμβολή των εν Ελλάδι Ομοσπονδιών των Ποντιακών Συλλόγων στην διεθνοποίηση του Ποντιακού. Στην προώθηση και παρουσίαση του σε διεθνείς ακαδημαϊκούς και πολιτικούς θεσμούς. Αντίθετα υπάρχει αρνητική συμβολή. Όπως δεν υπάρχει καμία συμβολή των κομμάτων, των κυβερνήσεων, του κοινοβουλίου.

Ακούμε για διάσωση θέσεων εργασίας στις αυτοκινητοβιομηχανίες Αμερικής και Ευρώπης αλλά δεν ακούμε για καμία δέσμευση για διάσωση του πλανήτη από τους ρύπους αυτών που θα λάβουν τις τονωτικές ενέσεις των δισεκατομμυρίων ευρώ και δολαρίων. Με ικανοποίηση διάβασα στο τέλος της ανακοίνωσης της οικοδεσπότου της οικονομικής συνόδου του Βερολίνου ότι η συλλογική προσπάθεια οικονομικής αναθέρμανσης αρχικά και ανάπτυξης μεταγενέστερα στις δεκάξι χώρες της Ευρωζώνης δεν πρέπει να εκληφθεί από μερικούς εταίρους ως προσπάθεια να παραμεριστούν ή να καταργηθούν οι φιλικές με την οικολογία οικονομικές πολιτικές.

Από τα παιδικά χρόνια η μνήμη «Εκάεν και το Τσάμπασιν…», που πόνος δεν ήταν, δεν ήταν πικρής ανάμνησης ο ρυθμός, όταν παππούδες και γιαγιάδες, «…κι επέμναν τα τουβάρια…» τραγούδαγαν και χόρευαν. Μαζί τους κι οι νεότεροι, οι γονείς μας, που άλλοι τους, κάτι θυμόντουσαν από την εποχή εκείνη κι άλλοι, οι ακόμα πιο νέοι, μεγαλωμένοι με την ιστορία της φωτιάς που έκανε στάχτη το Τσάμπασιν, στο σκοπό του τραγουδιού, «…τ’ ορντούς τα παλικάρια», κι αυτοί χόρευαν. Κι ένα με τους μεγαλύτερους ευφραίνονταν, όπως σαν να το έζησαν το γεγονός, γεγονός που έμοιαζε ν’ άναψε, βαθιά μέσα τους φωτιές, τότε.

Μια πολύ σημαντική νίκη στον αγώνα που δίνει, χρόνια, για το δικαίωμα των εργαζομένων στη μόνιμη και σταθερή δουλειά πέτυχε ο Δήμος Νίκαιας, η Δημοτική Αρχή της «Δημοκρατική Ενότητας» με επικεφαλής το Δήμαρχο σ. Μπενετάτο, που εκλέχθηκε με τη στήριξη του ΚΚΕ.
Από την 16η Απρίλη, 167 ακόμη συμβασιούχοι εντάχθηκαν και τυπικά στο μόνιμο προσωπικό του Δήμου, με αποτέλεσμα να είναι ο μοναδικός Δήμος της χώρας που «μετράει» ελάχιστους συμβασιούχους (εννέα), στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Οι 167 συμβασιούχοι ήρθαν να προστεθούν σε άλλους τόσους εργαζόμενους που μονιμοποιήθηκαν από την ίδια Δημοτική Αρχή, κατά τη διάρκεια της μέχρι σήμερα θητείας της.

Ονειροπολώντας για την Υγιεινή και Ασφάλεια των Εργαζομένων αναμένω την παγκόσμια ημέρα της στις 28 Απριλίου με ανάμικτα και άναρχα εμφανιζόμενα στην σκέψη μου συναισθήματα. Σε ένα κόσμο με τους μισούς εργαζόμενους χωρίς ασφάλιση όπως πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε από τον αρμόδιο διεθνή φορέα δυσκολεύομαι να βρω δίοδο προβληματισμών για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων.

Το έχουμε ξαναγράψει η λειτουργία του ΚΕΝ δεν είναι πανάκεια, δεν λύνει όλα τα προβλήματα του Κιλκίς. Κάποιοι επαγγελματίες μπορεί να ωφελούνται. Θα πεις, εάν είναι να λειτουργήσει σε κάποια άλλη περιοχή, γιατί να μην μείνει εδώ. Πάντως από την εκδήλωση που έγινε στον πεζόδρομο, απουσίαζε ο επαγγελματικό κόσμος που εννοείται ότι ενδιαφέρεται. Ούτε η αγορά έκλεισε όπως θα έπρεπε. Καλά που έκλεισαν Νομαρχία και Δήμος και έσωσαν την κατάσταση οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τόσο καλά, δηλαδή, τόση αγανάκτηση!…

Το σχολείο δεν είναι μόνο ένας χώρος εκπαίδευσης, είναι και χώρος κοινωνικοποίησης. Έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους που έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα και διαφορετικές ασχολίες.
Την  Τρίτη 31 Μαρτίου, στον χώρο της βιβλιοθήκης του ΓΕΛ Ευρωπού οι μαθητές της Β’ Λυκείου είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν έναν συγγραφέα. Έναν συγγραφέα που, όπως ανακαλύψαμε,  δεν διαφέρει σε τίποτα από εμάς τους «κοινούς θνητούς». Εμείς περιμέναμε να αντικρίσουμε έναν μυστήριο και λιγομίλητο άνθρωπο. Προς έκπληξη όμως όλων, ο συγγραφέας που μας επισκέφτηκε ήταν ένας άνθρωπος απλός, «κανονικός», με χιούμορ, που μπορούσε να επικοινωνήσει άμεσα με τους νέους.