Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης.

Αν όλες τις μέρες τις βλέπεις ίδιες, μπορεί και να τυφλωθείς. Κάθε μέρα που έρχεται, έχει μαζί της το θαύμα ή το τραύμα της. Το ζήτημα είναι να το δεις. Να το  προσέξεις. Να βγάλεις το ανάλογο συμπέρασμα για να βελτιωθείς.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Δάσκαλος - συγγραφέας.

Όταν ο Δίας είδε το γιο του Σαρπηδόνα  να τραυματίζεται  από το δόρυ του Πάτροκλου, δίχως να μπορεί ο ίδιος να κάνει κάτι για να τον σώσει, αναγκάστηκε να παραδεχτεί τη νομοτελειακή αρχή ότι «ανάγκα και οι θεοί πείθονται». Στην ανάγκη δηλαδή υπακούν και οι Θεοί. Πόσο μάλλον οι άνθρωποι!

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Δάσκαλος - συγγραφέας.

Πιστές πάντα στις μέρες τους οι γιορτές των Χριστουγέννων απαριθμούν του χρόνου τα γυρίσματα με νέες προσμονές κι ελπίδες. Ο Φοίβος είναι ένα παιδί  κοντά τα δέκα, με μάτια καφετιά κι αθλητική κορμοστασιά. Ένας κούκλος αληθινός που αιχμαλωτίζει το βλέμμα σου, όταν περνά από κοντά σου.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης.

Δεν υπάρχει λαός που στην ιστορική διαδρομή του να μη γνώρισε εναλλάξ το φωτεινό και το σκοτεινό πρόσωπο της Σελήνης… Δεν υπάρχει λαός που να μην πέρασε την παλίρροια των διαδοχικών εξάρσεων και καταστροφών ή αυτοκαταστροφών. Αλλά, σ’ εμάς, αυτό το «φαινόμενο» είναι τόσο συχνό, τόσο «μοιραίο», συχνά ακαριαίο, που έχει φτάσει ν’ αποτελεί την άλλη, διόλου κρυφή, όψη του εθνοσήμου μας…

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης.

Ο τίτλος του άρθρου είναι γνωστός από το "συντακτικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσης" κι ως γλωσσικό φαινόμενο ονομάζεται  "αττική σύνταξη." Σήμερα τη συγκεκριμένη φράση την χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε σε παιδική ή παιδαριώδη συμπεριφορά.

Ο Οιδίποδας όταν έμαθε το κακό που έκανε στους γονείς του, (σκότωσε τον πατέρα του Λάιο και παντρεύτηκε τη μητέρα του Ιοκάστη), χωρίς να το ήξερε, έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια.

Η λέξη λαός παραπέμπει στην αρχαία λέξη "λας" που σημαίνει πέτρα. Ό,τι το πιο σημαντικό στη γη έχει κτιστεί πάνω σε βράχο. Στο βράχο που ύμνησε πολύ η ελληνική ποίηση. Να θυμηθούμε τα "άνθη της πέτρας" του Σεφέρη,

Το «άσυλο» ιστορικά δεν είναι θέμα νομικό αλλά κοινωνικό και πολιτισμικό. Στο έργο του «Ικέτιδες» ο Αισχύλος γράφει για τις καταδιωκόμενες Δαναϊδες που παρακάλεσαν το βασιλιά του Άργους,

Αν και πέρασαν δύο μήνες περίπου, από τότε που το συγκεκριμένο θέμα ήταν στην επικαιρότητα οι "Ειδήσεις" το φιλοξενούν,

Ο Έλληνας μιλά ευκολότερα για πολιτική από οτιδήποτε άλλο, γιατί η πολιτική δεν απαιτεί ιδιαίτερη γνώση.