Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης δάσκαλος.

Το κείμενο που ακολουθεί γράφεται υπό το κράτος ψυχικού πόνου και οργής για την τραγωδία των Τεμπών. Το κείμενο δεν απευθύνεται στην σημερινή κυβέρνηση αλλά συνολικά σε ΟΛΟ το πολιτικό προσωπικό που είχε και έχει την ευθύνη της πορείας της χώρας τα τελευταία πενήντα τουλάχιστον χρόνια.

Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ, δάσκαλος.

Κρατάω στην αγκαλιά μου τον τεσσάρων μηνών εγγονό μου και του τραγουδάω. Το πρόγραμμα σήμερα έχει Μάνο Λοΐζο. Αρχίζω χαμηλόφωνα με την Τζαμάικα:
‘’Κάθε πρωί που κίναγα, να πάω στη δουλειά,
φεύγανε σαν πουλιά τα ψαροκάικα…’’

Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ, δάσκαλος.

Κύριε Δήμαρχε,
σε εκδήλωση που διοργάνωσε πρόσφατα το δημοσιογραφικό μας συγκρότημα των ΕΙΔΗΣΕΩΝ, είχα την ευκαιρία να σας διατυπώσω τους προβληματισμούς μου που αφορούν την μη ύπαρξη έργων εξωραϊσμού στην πόλη μας κατά την πρώτη τετραετία της θητείας σας που τελειώνει σε μερικούς μήνες. Επειδή τα λόγια αποτελούν ‘’έπεα πτερόεντα’’ ενώ ‘’τα γραπτά μένουν’’ (scripta manent που είπαν οι Λατίνοι), σας απευθύνω τους ίδιους προβληματισμούς μου και γραπτά.

Του ΜΑΚΗ ΙΩΣΗΦΙΔΗ, Δάσκαλου.

- Ε, ψιτ νεαρέ, άκουσέ με για λίγο. Περπάταγα στο στενό πεζοδρόμιο αντίθετα από σένα και την κοπέλα σου. Δεν σ’ έκοψα παραπάνω από 22-23 χρονών. Σε είδα φουριόζο να σκουντάς τον παππούλη που πήγαινε με το μπαστουνάκι του αργά και σας έκλεινε τον δρόμο για να προσπεράσετε. Σε άκουσα να γρυλίζεις:
- Άντε από δω ρε κωλόγερε, δεν πας στο σπίτι σου να πεθάνεις που μου θέλεις και βόλτες, ερείπιο, ασταδιάλα…

Γράφει o Μάκης Ιωσηφίδης, δάσκαλος.

Τι θα γίνει τελικά με σας βρε κουτά; Πάλι εκπλαγήκατε με την Καϊλή και την Σπυράκη; Σιγά το πράμα βρε. Απορώ που δεν προσαρμοστήκατε ακόμα εδώ και τόσα χρόνια. Και καλά οι νέες γενιές, τώρα βγαίνουν στο κλαρί, δικαιούνται να μην ξέρουν. Εσύ όμως ρε εξηνταεβδομηνταφεύγα; Από την δολοφονία του Καποδίστρια και μετά, εδώ και διακόσια χρόνια σε κυβερνούν τα πολιτικά τζάκια με τους αδίστακτους εκπροσώπους τους, απόγονους των κοτσαμπάσηδων και των τσιφλικάδων της Τουρκοκρατίας.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, δάσκαλος.

Θρασύβουλο τον βαφτίσανε, Θράσο τον φωνάζανε. Φτωχή η οικογένειά του και δύσκολα τάφερνε βόλτα. Μέσα στη στέρηση μεγάλωσε ο Θράσος. Στέρηση απ’ όλα. Φαΐ με το σταγονόμετρο, ρούχα άθλια κι αυτά του μεγαλύτερου αδελφού του και μ’ αυτά και μ’ αυτά μπήκε ο Θράσος στην εφηβεία. Εκεί να δεις στέρηση. Στα ντουζένια του ο Θράσος αλλά πού να σταυρώσει γκόμενα. Τσίμα τσίμα πήρε το χαρτί από το Λύκειο, έκανε το φανταρλίκι του και μπήκε στη ζωή. Ασχολήθηκε με το εμπόριο. Έσπασε τα μούτρα του στην αρχή αλλά πιάστηκε για τα καλά στη συνέχεια.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, δάσκαλος.

Βρισκόμαστε στο μακρινό 1916. Εδώ και δυο χρόνια έχει ξεσπάσει ο Μεγάλος πόλεμος, αυτός που αργότερα θα ονομαστεί Α’ παγκόσμιος, ανάμεσα στις δυνάμεις της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) και τις δυνάμεις της κεντρικής Ευρώπης (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, στις οποίες προστέθηκε λίγο αργότερα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία).

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Στα πολύ παλιά χρόνια, στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, σ’ ένα μικρό χωριό ο Μουσταφά κάνει μήνυση στον Μεχμέτ. Οδηγούνται στον Χότζα που εκτελεί χρέη δικαστή.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, δάσκαλος.

Είναι μια Κυριακή του φετινού Μάη και η όμορφη παρέα του Κιλκίς ξεκινά πρωινιάτικα με το λεωφορείο μονοήμερη εκδρομή για τις Μηλιές του Πηλίου. Το λεωφορείο ξεκινά, φτάνει και διασχίζει τον Βόλο και καταλήγει στα Άνω Λεχώνια, αφετηρία του μαγευτικού ταξιδιού με τον ‘’μουντζούρη’’.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Μέγα επίτευγμα της τεχνολογίας. Ο Αμερικανός επιστήμονας της ΝΑΣΑ Τζιμ Ρόμπερτς κατάφερε να κατασκευάσει μία μηχανή του χρόνου που ‘’βλέπει’’ την γη μέχρι και δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά από το σήμερα. Την ρύθμισε να μεταβεί στο έτος 4022 και γεμάτος περιέργεια παρακολουθεί τις κινούμενες εικόνες που καταγράφει η κάμερα.