Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Η έρευνα ιστορικών αρχείων που αφορούν τον τόπο μας ήταν πάντοτε στα άμεσα ενδιαφέροντα μου, παρόλο που η αναζήτηση ψηγμάτων ιστορίας και μικροϊστορίας σε δυσανάγνωστα και τεράστια σε όγκο αρχεία, όπως το Αρχείο των Πρακτικών του Δημοτικού Συμβουλίου Κιλκίς την περίοδο 1914-1934 ή το αρχείο εφημερίδων της Βουλής των Ελλήνων και της Εθνικής Βιβλιοθήκης την περίοδο 1913-1940, θύμιζε εν πολλοίς την παροιμιώδη έκφραση με την αναζήτηση ψύλλων στα άχυρα.

Είναι άραγε τόσο εκτοξευμένη σε προόδους η εποχή μας;

Όσο τουλάχιστον θέλουν να την παρουσιάζουν τα “φιλελεύθερα” κοινωνικά δίκτυα της Ε.Ε.;

Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος.

Τίποτα δεν είναι γλυκύτερο από την πατρίδα, αυτό λέγεται από παλιά.

Την ξεχασμένη στον χρόνο Πατρίδα, τη δική μας Πατρίδα.

Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος

«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.
Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε, 
γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»

Γράφει ο Κώστας Κιλτίδης, π. βουλευτής Κιλκίς και υφυπουργός της Ν.Δ.

Το δημογραφικό , είναι το μείζον εσωτερικό εθνικό ζήτημα που καρτερικά επί δεκαετίες ζητά επίλυση.

Τέλος παρεπιδημούντων πλήρωναν μόνο οι επαγγελματίες του κλάδου σε οικισμούς άνω των 5000 κατοίκων. Και στο ν. Κιλκίς εκτός από την πρωτεύουσα πλήρωναν μόνο και οι επαγγελματίες του Πολυκάστρου.

Τα δεδομένα άλλων πολιτειών και μεγαπολιτειών της υφηλίου, δεδομένα συμφυρμένων κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικών ελευθεριασμών, ασφαλώς και δεν συνιστούν κριτήρια νηφάλιας αποτίμησης των δικών μας κυβερνητικών παρωθήσεων. Εκπλήσσομαι, που βλέπω ανθρώπους ρητορευμένης λογιοσύνης να υπερασπίζονται αμερικάνικα δεδομένα ως φόρμες αναγκαστικής εισαγωγής επί ελληνικού εδάφους, κι αυτό το προβάλλουν ως υποχρεωτική διάκριση ρόλων μεταξύ πολιτικής και θρησκευτικής κοινωνικής δεοντολογίας.

Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος

E- mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Να σκεφθούμε δηλαδή, “Τι σημαίνει για τον καθένα να μεγαλώνει και να γερνά;”

Η προσέγγιση αυτή ενδιαφέρει όχι μόνο όσους είναι στην ηλικιακή αυτή φάση, κάτι μεταξύ 67 έως 80 χρονών, αλλά και όσους βρίσκονται πριν τη φάση αυτή, αυτούς που ανήκουν στη μέση ηλικία και θέλουν να προετοιμαστούν καταλληλότερα για την επόμενη φάση τους, ή όσους έχουν γονείς στην τρίτη ηλικία και θέλουν να τους διαχειριστούν καλύτερα.

Οι Γυναίκες αποτελούν το 55% του πληθυσμού της Ελλάδας, ωστόσο στην πολιτική ζωή κατέχουν ένα πολύ μικρό ποσοστό 30%, συνολικά σε κάθε επίπεδο πολιτικής: τοπικό, δημοτικό, περιφερειακό, εθνικό, ευρωπαϊκό. Μόλις το 20% των μελών των πολιτικών επιτροπών των κομμάτων που μας εκπροσωπούν στη Βουλή είναι γυναίκες και 2 στους 6 βουλευτές/ευρωβουλευτές είναι γυναίκα.

Γράφει ο Χρήστος Σπίγκος

Το ψήφισμα-κόλαφος του Ευρωκοινοβουλίου, για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας και το Κράτος Δικαίου της χώρας, ήλθε να διχάσει και όχι να προβληματίσει. Η προηγούμενη καταδίκη της Ελλάδας, εκείνη τον Δεκέμβριο του 1969 από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Τότε είχαμε τη γνωστή ένστολη αλαζονεία της χούντας, σήμερα έχουμε την ευγενή τύφλωση του ψευδεπίγραφου καθωσπρεπισμού του κυβερνητικού στρουθοκαμηλισμού.